De infanterieregimenten van het Nederlandse leger

De Bataafse Republiek (1795-1801) en het Bataafs Gemenebest (1801-1806)

Na de oorlog met Frankrijk waren de oude bataljons vaak zo onderbemand, dat bij de reorganisatie door de Bataafse Republiek soms twee of drie bataljons moesten worden samengevoegd. Aangezien het woord Regiment niet in de ideologie van de revolutie paste werden zeven Halve Brigades opgericht van ieder drie bataljons.
De twee jagereenheden vormden vier bataljons jagers.
Het Regiment Hollandse Gardes werd opgeheven en het personeel verdeeld.
De Zwitserse regimenten werden bij afloop van hun kontrakt in 1796/97 afgedankt.
De Duitse regimenten (Waldeck en Saksen-Gotha) bleven in dienst en vormden in praktijk de achtste halve brigade.

Voor dienst in de kolonieën werden in 1802 het 22^e en 23^e Bataljon Infanterie van Linie en het 5^e - 9^e Bataljon Jagers opgericht.
Toen de kolonieën in 1806 opnieuw verloren gingen keerden de resten terug en werden verdeeld.

In 1803 werden de bataljons van de Halve Brigades doorlopend genummerd als 1^e - 21^e Bataljon Infanterie van Linie.

In 1805 werden de eenentwintig Bataljons van Linie, niet in volgorde, met drie nieuwe bataljons samengevoegd tot 1^e - 8^e Regiment Infanterie (ieder drie bataljons).
De vier bataljons jagers vormden 1^e en 2^e Regiment Lichte Infanterie (ieder twee bataljons).

In 1806 werden een aantal 3^e Bataljons verdeeld over hun regiment. De Duitse eenheden werden opgeheven en hun bataljons gebruikt om het aantal van drie bataljons per Regiment Infanterie te handhaven.